پیری یک فرآیند طبیعی است که ممکن است برای برخی افراد و خانواده‌هایشان چالش‌هایی ایجاد کند. اگرچه بسیاری از سالمندان مشتاق انتقال از میانسالی به سال‌های پایانی خود هستند، اما ممکن است برای دیگران سازگاری با آن دشوار باشد همه بزرگسالان ممکن است با نزدیک شدن به میانسالی و پشت سر گذاشتن آن، مشکلات سلامتی و استرس را تجربه کنند، و حمایت یک درمانگر یا سایر متخصصان سلامت روان ممکن است به تسهیل این انتقال کمک کند. درک مسایل مربوط به سالمندی و سالمندی در حالی که برخی از بزرگسالان ممکن است مشتاقانه به «سال‌های طلایی» خود نزدیک شوند و بازنشستگی، نوه‌ها یا صرفاً مرحله جدیدی از زندگی را پیش‌بینی کنند، برخی دیگر ممکن است از اثرات جسمی و روانی پیری وحشت داشته باشند. برای برخی از بزرگسالان ممکن است دشوار باشد که با دوران گذار به بازنشستگی روبرو شوند، با ضعف‌ها یا شرایط پزشکی جدید کنار بیایند، یا فعالیت‌های لذت‌بخش و معنی‌داری پیدا کنند، اگر چالش‌های فیزیکی را تجربه کنند که تحرک آنها را محدود می‌کند. همچنین ممکن است برای برخی از افراد مسن مواجهه با مرگ و میر دشوار باشد، به خصوص زمانی که دوستان، همسالان، یا همسران و شرکای زندگی از بین می روند، و ممکن است در پی بسیاری از این مرگ ها، انزوا را تجربه کنند. افراد مسن ممکن است در صورت وجود بیماری آلزایمر یا سایر اشکال زوال عقل، که تقریباً یک نفر از هر ده آمریکایی در سن بازنشستگی را تحت تأثیر قرار می دهد، پرداختن به نیازهای اساسی را دشوار بدانند

درمان مشکلات سالمندان

درمان می تواند به سالمندانی که ممکن است با انتقال پیری مشکل دارند کمک کند تا احساسات خود را مدیریت کنند، منابع جدیدی از لذت و معنا پیدا کنند و سیستم های حمایتی جدیدی بیابند. این می تواند به افراد کمک کند در صورت داشتن چنین ترس هایی با ترس از مرگ روبرو شوند و با گذشت دوستان و اعضای خانواده با غم و اندوه مقابله کنند. خانواده یا درمان فردی همچنین می‌تواند به اعضای خانواده که ممکن است مراقب بستگان بزرگ‌تر خود باشند، کمک کند، زیرا می‌تواند به آنها در برخورد با احساسات، مسائل ارتباطی – که مخصوصاً اگر یک سالمند به نوعی از زوال عقل مبتلا باشد – و منابع اجتماعی کمک کند، کمک کند. تشخیص های احتمالی مرتبط با افزایش سن ممکن است شامل افسردگی یا اضطراب باشد. زوال عقل از نظر فنی یک تشخیص پزشکی است تا روانی، اما درمان درمانی ممکن است بتواند به درمان برخی از علائم مرتبط با زوال عقل کمک کند. بسیاری از سالمندان نیز برای درمان مشکلات سلامت روانی که به پیری مرتبط نیستند، در تعداد بیشتری نسبت به گذشته وارد درمان می شوند. به نظر می رسد این به دلیل این واقعیت است که نگرش های مربوط به مسائل بهداشت روانی با افزایش آگاهی شروع به تغییر کرده است. بسیاری از افراد مسن در دورانی بزرگ شدند که بیماری روانی مورد انگ بود و همه مسائل روانی که سالمندان با آن مواجه بودند به عنوان پیری یا زوال عقل نادیده گرفته شد. اما در حال حاضر، درمان توسط بسیاری از افراد مسن به عنوان نوعی درمان در نظر گرفته می‌شود و تحقیقات نشان می‌دهد که سالمندان اغلب در مورد درمان جدی‌تر هستند و متوجه می‌شوند که زمان آنها محدود است و تمایل دارند سریع‌تر از افراد جوان به نتایج دست پیدا کنند. در درمان، سالمندان ممکن است به مسائل مربوط به دوران کودکی یا اوایل بزرگسالی بپردازند.

ارتقای سلامت سالمندان

تشویق پیری فعال و سالم ممکن است سلامت روانی افراد مسن را بهبود بخشد. حمایت امنیتی و اجتماعی، آموزش کافی برای متخصصان مراقبت از سالمندان، ارتقای سلامت روانی و جسمی خوب، و برنامه های اجتماعی همگی ممکن است به رفع نیازهای جمعیت سالمند کمک کنند. حمایت خانواده و مراقب و مراقبت آگاهانه و دلسوزانه، زمانی که به جای اجبار به یک فرد ارائه می شود، می تواند به افراد مسن کمک کند تا استقلال خود را با آگاهی از وجود کمک در صورت نیاز حفظ کنند. افسانه هایی در مورد افراد مسن که آنها را افرادی با ضعف، تنهایی، نقص شناختی و تحریک پذیری مکرر نشان می دهند، اغلب به این باور کمک می کنند که افراد مسن نمی توانند برای خودشان تصمیم بگیرند و نباید اجازه آزادی آنها را زمانی که به سن خاصی می رسند، داشته باشند. بسیاری از افراد مسن قادر به زندگی مستقل هستند، تنها کاهش جزئی در توانایی های شناختی را تجربه می کنند و با افزایش سن تغییرات شخصیتی را تجربه نمی کنند.